“Ik was door een machinefabriek gevraagd of ik een robot kan programmeren die een draaibank kan beladen met buizen. De zwaarste buis weegt 35 kilogram en wordt met de hand in de draaibank geplaatst. Fysiek behoorlijk pittig.
Er was al een layout van de cel gemaakt. Eerst hebben we virtueel getest of de robot alle posities in de robotcel kon bereiken. Dit was niet het geval. Vroeger kwam je hier pas achter als je alles had staan. Vervolgens gaf ik de constructeur informatie over hoe het wel zou kunnen werken.
Fijn om dan met andere vakidioten te sparren over hoe je op een zo eenvoudig mogelijke manier de beste installatie kunt optuigen waarmee de klant veilig en goed kan werken. Voordat we de installatie ter plaatse bezochten, waren we in de juiste software gedoken.
Ter plaatse bedachten we samen met de eindgebruiker oplossingen voor uitdagingen die in het moment ontstonden. Zelden gaat alles zoals het vooraf bedacht is.
Bijvoorbeeld: de buis komt soms niet ver genoeg uit de draaibank. Dat los je op twee manieren op:
- Signaleren dat de buis niet ver genoeg uitsteekt en een foutmelding maken. De operator lost het op.
- Signaleren dat de buis niet ver genoeg uitsteekt en de robot de buis er zelf een stuk verder uit te laten trekken. Als dat na drie keer niet lukt, geef je een foutmelding,
De laatste oplossing kost meer tijd, maar zorgt er wel voor dat het aantal storingen sterk gereduceerd wordt. Zo leveren we een visitekaartje af. Het is leuk om daarna via WhatsApp een foto te krijgen van een klant. Het feit dat zo’n foto gemaakt en bewerkt wordt, wil toch zeggen dat een klant tevreden is. Dan krijg ik weer een lach op mijn gezicht en een gevoel van trots.”